Eg såg...

Eg har eingong hørt - Du skal sjå det store i det små ...

Eg øver meg på det nå !

Når eg går aleine - prøver eg å sjå alt

Og alt er jo som eit under

Eg såg mennesker;

Unger - små og større , dei ler, og gråter i neste sekund.

For så å bli trøsta av mor eller far,

Ler igjen og springer videre..

Eg såg vaksne, travle mennesker

med raske steg og bestemte blikk- haste videre mot - hva da ?

Gamle mennesker med meir langsomme steg

To som stør hinannen over vegen

Eit klapp på kinnet - eit smil ...

Eg gjekk i skogen ned mot stranda,

Og eg såg -

Blomar, busker og trær

Unge og gamle

Eg såg ei lita plante - eføy -

Som grodde på bakken og voks oppetter store trær,

feste rota si i barken, og levde av den same næringa som treet skulle ha ..

Eg sette meg på ein stein

og eg såg ...

Bølgene kom mot stranda og blei knust -

Til kvitt skum -

Eg såg utover, på eit mørkeblått hav ..

Videre utover,

til eit sølvskimrande hav,der sola nådde ned gjennom gliper i skydekket

Og eg såg - at jorda var rund,

Og eg høyrde bruset - fra vinden

Og bølgene - som brast til kvitt skum ved beina mine ...

Alt dette såg EG, eit lite fjellmenneskje,

Mens eg vandra på stranda utafor Rønne !!